بوی مهرماه که می‌رسد، صدای زنگ مدرسه در گوش و جان و خاطره طنین می‌اندازد. باید کوله بربست به سمت مدرسه با قدم‌های پر شوق. اما گویی صدایی پشت در، همه ما را می‌خواند، صدایی جا مانده و نگاهی کز کرده در پشت درهای آهنی. مهرماه که می‌رسد، مهر دل‌ها روان می‌شود برای همراهی، برای کودکان، برای کودکان بازمانده از مدرسه.