
اگر سه کنشگر اصلی در اقتصاد مسکن را - با اندکی تساهل- شامل مردم، حاکمیت و سازندگان بدانیم، در ذهن بخش قابلتوجهی از هر سه گروه، انگارهای ریشهدار و دیرپا وجود دارد که کشور با کسری ساخت و عرضه مسکن مواجه است. این تصور، که عمدتا برآمده از رشد شتابان و مستمر جمعیت در دهههای گذشته است، چنان در ذهنها رسوب کرده که گویی مسکن، معضلی محتوم و رو به تصاعد است.