دنیای اقتصاد: صنعت فولاد ایران این روزها در یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخی خود قرار دارد؛ صنعتی که با سهمی قابل‌توجه در اشتغال، صادرات غیرنفتی و زنجیره ارزش افزوده، می‌تواند نقش راهبردی در اقتصاد ملی ایفا کند، اما مجموعه‌ای از موانع ساختاری، از ناترازی انرژی و ضعف شفافیت اقتصادی گرفته تا نبود سیاست‌های توسعه پایدار، موجب شده که این ظرفیت بالقوه به طور کامل بالفعل نشود.