سیاست احیای واحدهای راکد، در دولت‌های مختلف دنبال شده است. در این بین، برخی منتقدان معتقدند که دلیل توقف فعالیت این واحدها «عدم بهره‌وری» و «تولید غیراقتصادی» بوده است و بسیاری از بنگاه‌هایی که از این طریق به چرخه تولید بازگشته‌اند، در کوتاه‌مدت دوباره دچار ورشکستگی شده‌اند. بنابراین در فرآیند احیا، تنها رانت قابل‌توجهی به صاحبان و مدیران این بنگاه‌ها تخصیص پیدا می‌کند. کارشناسان معتقدند سیاستگذاران به جای اصرار بر این شیوه ناکارآمد، باید مشکلات بنگاه‌هایی را که با تمام دشواری‌ها همچنان مشغول فعالیت هستند، برطرف کنند.