لتیان که زمانی فیروزه آبی شرق تهران بود، حالا روزهای سختی را پشت سر می‌گذارد؛ اگر حال و روزش از سایر سدهای آبی تهران بدتر نباشد، بهتر نیست. سد لتیان بعد از 8 سال تحقیق و توسعه در سال 1346 بازگشایی شد؛ سدی که قرار بود سالانه تامین 590میلیون مترمکعب را عهده‌دار شود و در این میان حتی 140میلیون مترمکعب از ظرفیت سد لار واقع در 70 کیلومتری شرق تهران را به آن اضافه کردند تا در کنار رودهای جاجرود، کندرود، افچه و برگ‌جهان منابع آبی سد لتیان را به حداکثر برسانند. اما تغییرات اقلیمی و استهلاک تجهیزات و تاسیسات و البته عدم اصلاح الگوی مصرف به ویژه در بخش کشاورزی و سیاست‌های منسوخ آبی در بخش صنعت رفته‌رفته فیروزه آبی شرق تهران را کوچک و کوچک‌تر کرد.